ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΣΤΟΝ ΔΕΝΔΡΟΚΗΠΟ ΜΟΥ

ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Σήμερα έκανα μια βόλτα στο δάσος να δω τα μελισσάκια μου (φωτ. 1). Κάνοντας μια επιθεώρηση ρουτίνας (φωτ. 2), είχα τη αίσθηση πως κάποιος με παρακολουθεί. Κοιτάζοντας δεξιά έμεινα άφωνος. Ένα μικρό λαγουδάκι (φωτ. 3), που προφανώς το είχε σκάσει από τη μαμά του, με κοιτούσε με δύο υπέροχα ματάκια όλο απορία. Φωτογραφίζοντας το, με άφησε να το πλησιάσω, σιγά – σιγά, στα τρία περίπου μέτρα!!! Ήταν εκπληκτικό. Ήταν ένα πανέμορφο ζωάκι. Ένα γλυκύτατο πλασματάκι. Αφού απόλαυσα τις στιγμές αυτές, το ευχαρίστησα για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε και αποχώρισα με ήρεμες κινήσεις. Καθώς και αυτό έφευγε σταμάτησε για λίγο και έριξε μια ματιά πίσω. Γεια σου φιλαράκι μου. Είσαι πάντα ευπρόσδεκτο στα μελισσάκια μου. Να προσέχεις τους φιλόζωους κυνηγούς!!!
Η φύση, μου έχει χαρίσει υπέροχες στιγμές. Τόσο στον κάμπο, όσο στη Θάλασσα αλλά και στο δάσος. Αυτή η στιγμή ήταν μοναδική.

ΛΥΠΗΡΟ ΘΕΑΜΑ

Κάνοντας ένα περίπατο στο δάσος για να δω πως εξελίσσετε η ανθοφορία και να βρω τον κατάλληλο τόπο να μεταφέρω τα μελισσάκια μου, αντίκρισα ένα λυπηρό θέαμα. Ένα μελισσοκομείο, 20 περίπου κυψέλες, παρατημένο, καταστρεμμένο.
Σε μια τοποθεσία γεμάτη πεύκα, όπου το θυμάρι, η κουνούκλα, το ρείκι, η μυρτιά, η κουμαριά, το θρούμπι και άλλα άγρια φυτά οργιάζουν, δίπλα σε ρεματιές, αυτά τα μελίσσια καταστράφηκαν. Σαφώς παρατημένα, αλλά να βλέπεις την καταστροφή σε ένα τόσο ευλογημένο τόπο είναι πράγματι λυπηρό.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΚΕΦΑΛΟΤΥΡΙ

Παίρνουμε γάλα πρόβειο με προσθήκη και 10% γίδινου,
-Πήζουμε το γάλα στους 28-30 βαθμούς με τόση πυτιά ώστε να πήξει σε μία ώρα.
-Κόβουμε μετά το τυρόπηγμα και το "διαιρούμε" με τον ειδικό τυροτρίφτη (στο τέλος θα πούμε τι ακριβώς εργαλείο είναι και τι εναλλακτική λύση έχουμε οι ερασιτέχνες), σε κομμάτια μεγέθους ρεβιθιού και ξαναζεσταίνουμε το καζάνι μας.
-Ανακατεύουμε ζεσταίνοντας συνεχώς το τυρόπηγμα με αργό ρυθμό έτσι ώστε:
1. Να ανέβει η θερμοκρασία μέχρι τους 40 βαθμούς οπότε σταματάμε το ανακάτεμα και αφήνουμε τους κόκκους να καθίσουν στον πάτο.
2. Στη συνέχεια πιέζουμε με τα χέρια μας τους κόκκους έτσι όπως είναι μέσα στο καζάνι, για να συγκολληθούν σε μία μάζα.
3. Κόβουμε από την μάζα ένα κομμάτι ανάλογα με το μέγεθος του κεφαλιού που θέλουμε και το βάζουμε στο καλούπι.
4. Πιέζουμε για τις επόμενες 10 ώρες τη μάζα μέσα στο καλούπι με βάρος που ξεκινάει από όσο και το βάρος του κεφαλιού που φτιάχνουμε και σταδιακά το αυξάνουμε μέχρι το πενταπλάσιο. Η αύξηση του φορτίου και η διάρκεια κάθε φορά, ρυθμίζεται από το τυρόγαλο που εκρέει και κάθε φορά με την αλλαγή του βάρους γυρίζουμε το καλούπι ανάποδα.
5. Μετά τις 10 ώρες, αφαιρούμε το φορτίο (το καλούπι παραμένει για 4-5 ημέρες ακόμη) και αρχίζουμε το αλάτισμα, με ΛΙΓΟ ΠΑΝΤΑ αλάτι "ρυζάκι" ως εξής:
-Τις πρώτες 10 ημέρες ένα αλάτισμα κάθε ημέρα από την μία πλευρά και την επομένη ανάποδα.
-Τις επόμενες 15 ημέρες ένα ανά δύο ημέρες.
-Μετά ανά 3 ημέρες.
Τελειώνουμε όταν συνολικά έχουμε κάνει περίπου 40 αλατίσματα. Μετά από αυτό, τα κεφάλια αποθηκεύονται είτε σε κρύες αποθήκες-υπόγεια με καλό όμως αερισμό, σχετική υγρασία και θερμοκρασίες όχι πάνω από 10 βαθμούς, είτε σε ψυγεία. Μέχρι την μεταφορά τους στην αποθήκη ή στο ψυγείο έχουν περάσει περίπου 3 μήνες από την ημέρα κατασκευής, διάστημα που θεωρητικά επαρκεί για σημαντική ωρίμανση. Σε όλη αυτή την διαδικασία, αλλά και μετά, όποτε εμφανισθεί στη επιφάνεια μούχλα την καθαρίζουμε με νωπό μαλακό πανί ή βούρτσα και τρίβουμε ελαφρά με άλμη 40%